Leestijd: 2 minuten

Het debat rondom 2g is nog in volle gang. Tja,net als Martin Vrijland onlangs schreef “kijk je soms naar iets, uit nieuwsgierigheid, maar weet je eigenlijk al wat de uitkomst zal zijn”. Zo ook dit debat. De zogenoemde oppositie geeft een beetje tegengas voor de show en sputtert af en toe wat tegen. Al met al is het een beschamende vertoning en heb je het idee dat je naar een stel ruziĆ«nde kleuters zit te kijken. Ik houd Twitter intussen in de gaten en ja hoor, ook hier gaat men los. De tenenkrommende scripts en daarmee de bijbehorende uitspraken van politici zorgen voor de nodige vulling van de sociale kanalen. De vele ’trollen’ zorgen voor nog meer ‘olie op het vuur’ en zorgen voor verdergaande polarisering. Ik snap dat maar al te goed. De onzin die je krijgt te horen en te zien zorgen voor veel irritatie en boosheid en dat vraagt om een reactie! Hier heb jij een “tweet”van mij terug! Achteraf vraag ik me wel eens af waar ik nou eigenlijk mee bezig ben en wat ik ermee wil bereiken. Ach ja, het lucht wel een beetje op, dat in ieder geval wel.

Ik ga hier niet eens in op de rol en uitspraken van zogenaamde politici. Wat ik me wel afvraag, hoe zijn ze zo diep gezakt en onder controle gekomen van de zogenaamde globalisten.Hoe is het mogelijk dat men zonder enige controle en zichtbare weerstand de “juiste poppetjes”op de plek hebben weten te krijgen. Niet iedereen in de politiek zal onder controle staan, men moet echter toch een beetje de schijn ophouden en laten zien dat er zoiets bestaat als (schijn)democratie. Deze politici hebben toch ook vrienden en families? Stellen deze nooit vragen over wat er nu echt speelt. Schamen deze zich niet voor de tenenkrommende acties en uitspraken van hun naasten? Welke privileges geven zoveel voldoening dat men daar verder geen vragen over stelt. Ik zou me er in ieder geval niet goed bij voelen?