Een wereld waarin niets meer echt is. Een wereld waarin onze emoties voortdurend door ons lichaam razen. Een wereld waarin we dagelijks angst ervaren voor wat er (nog) gaat komen, maar ook hoop hebben op een goede afloop. Maar vooral een idiote wereld, een wereld waarin we niet meer onszelf mogen zijn en onszelf mogen uiten op wat voor manier dan ook. Eens zulke (hechte) vriendschappen zijn of worden vernietigd. Kinderen die trauma’s oplopen omdat ze niet ervaren wat ze anders wellicht wel hadden ervaren en geconfronteerd worden met de volwassene als hun ergste vijand. De volwassene die voorop gaat in de strijd, de volwassene die weet wat goed is voor zijn/haar kind. Maar het zijn juist de volwassenen die elkaar bevechten. Bevechten in een tijd waarin we elkaar het hardste nodig hebben. Een tijd waarin het nodig is om te laten zien waar je als mens voor staat en je begripvol opstelt. Het is echter heel simpel gebleken om te zorgen voor polarisatie in onze samenleving.
Maar laten we heel eerlijk tegen elkaar zijn. Is deze zogenaamde pandemie nu echt de schuldige van deze tweedeling? Of heeft het juist blootgelegd wat zich al eeuwenlang in onze genen genesteld heeft en gewacht heeft op het juiste moment om zijn ware aard te laten zien. Namelijk wie we echt zijn en hoe nep we al die tijd waren. Echter is deze tijd voor sommigen ook een bevrijding en een bevestiging van wat ze al die tijd al zagen en voelden. Als kind voelde ik me al niet begrepen, niet door mijn ouders, maar ook niet door mijn omgeving. Je komt er als kind al achter dat het zeer zeker uitmaakt uit welke familie je komt. Eigenlijk is dat mijn eerste hint geweest van hoe de wereld echt in elkaar zit, althans de ene kant van de zogenoemde werkelijkheid.
Gelukkig zijn er mensen die, ieders op zijn eigen level, een bewustwording hebben ondergaan en zien hoe “fake” onze wereld is. Ze krijgen daarbij hulp van begripvolle mensen die weten hoe “onrecht” voelt. Want dat is het , ons wordt echt onrecht aangedaan. Alles wat we verdienen en ons dierbaar is willen ze ons afnemen. Alles waar wij als mensen recht op hebben is zo in ons systeem verweven dat we niet eens meer het besef hebben en ons de vraag stellen waarom we hiervoor eigenlijk moeten betalen. Dan heb ik het o.a over energie, gas etc. We worden zo in de maling genomen dat men het laatste stukje van de geschiedenis alleen nog maar kent. Wat vandaag is gebeurt is morgen verleden en dus geschiedenis. Ons korte termijngeheugen wordt steeds korter en daarmee de bewustwording van wie wij echt zijn, waarvoor we staan en wat echt belangrijk is.
Het eerste wat ik mensen nu weer hoor zeggen, is dat ze weer uit eten zijn geweest en dat ze weer een vakantie hebben geboekt. Wat ze daarvoor in ruil moeten doen, dat is ons wel duidelijk, maar dat mag de pret niet drukken. Ik hoop voor ze, dat zich in de toekomst die ons nog rest geen complicaties zullen optreden omdat ze toch gekozen hebben voor de makkelijke weg. Nee, ik en mijn gezin kiezen voor de moeilijke weg en daarbij hebben we een belangrijk wapen, liefde. Liefde voor elkaar en omdat we elkaar respecteren om wie we echt zijn.
Gelukkig kunnen we tijdens de bijeenkomsten die we bezoeken wel onszelf zijn en maken we (nieuwe) contacten met mensen waarbij je een goed en vertrouwd gevoel hebt. Zelfs als je ze praktisch niet kent.
De waarheid onder ogen.
We moeten ons echter bewust zijn van het kwaad dat al eeuwenlang rondwaart. Een kwaad dat ervoor heeft gezorgd dat we elkaar niet meer of nauwelijks nog begrijpen. Dat heeft gezorgd voor (wereld)oorlogen, voor (economische)crisissen, maar vooral aan afhankelijkheid. Afhankelijkheid van stroom, gas, geld en niet te vergeten de voedselketen. Door dit alles heeft men een monopolie op de mens van nu. De afhankelijke mens van nu, die steeds verder is af komen te staan van zijn echte bestaan, wilskracht en zijn innerlijke verbondenheid met zijn ziel en daarmee niet meer in staat lijkt te zijn tot grootste daden en veranderingen. Als men lui op de bank met een bak chips en een biertje zich kan laten entertainen vinden we het wel prima en als we dan ook nog op vakantie kunnen, top!
De bron van het kwaad
Volgens de Joodse onderzoeker Henry Makow is de satanische sekte die we Illuminati noemen, gebaseerd op wat hij noemt het kabbalistische Judaïsme, die een zienswijze hanteert waarbij de kabbalistische Joden God vertegenwoordigen en dat zij de enige echte menselijke wezens zijn. De goyim (niet Joden) zijn derhalve dieren die als doel hebben hier op aarde de Illuminati te dienen.
bronnen: Niburu.co Henry Makow
Hoe wreed de waarheid ook is, we kunnen en mogen niet onze ogen sluiten voor dit kwaad. Want zoals het er nu uitziet gaat het de goede kant op. Maar schijn bedriegt, men wil ons breken en wel op alle fronten. Denkt u nu serieus dat de convoy’s en de demonstraties ook maar enige indruk maken? Hoe graag ik ook zou willen dat het wel zo is, het voelt niet zo… Het enige wat mijn inziens gaat helpen is massale bewustwording van het echte kwaad. Het is logisch dat we een nationaal coördinator antisemitismebestrijding hebben in Nederland. Een weerwoord of op zijn minst een kritisch noot is niet gewenst. Want alles is bespreekbaar, behalve de waarheid!
- Nog steeds zit die enorme olifant in de woonkamer
- I have been exposing the Masonic Jewish
- Protocollen van Zion
- List of key Zionists
- The Rotschild Timeline
- Banking Cartel: The Cause of Humanity’s Woes
- Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding (NCAB) De Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding (NCAB) adviseert de minister van Justitie en Veiligheid (JenV) over de aanpak van antisemitisme.
- Minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid: antisemitisme stevig aanpakken
- World Jewish Congress
- The stupid will believe it and ask to be treated” Pandemic to DePopulate 1981
Wat er in de oorlog is
