Ad Broere gaf deze week in een interview zijn definitie weer van wat volgens hem “voluit leven” betekent en inhoud , namelijk “eruit halen wat erin zit”. Simpel verklaard, maar wat zo simpel lijkt, is dat wel zo simpel?
Deze definitie heeft voor iedereen weer een andere betekenis en inhoud, dat maakt het ook lastig om voor een ieder deze definitie op te laten gaan. Maar als de voorwaarden voor een vol leven al zijn gelegd kun je dan nog wel spreken van een leven waarin je voluit hebt geleefd?
Begrijp me niet verkeerd, regels en afspraken moeten er zijn om duidelijkheid en orde te verschaffen, dat zeer zeker. Maar dan moet je daar als samenleving wel bij worden betrokken. Zoals ik reeds eerder schreef in een artikel, leven we in een gecreëerde vrijheid waarin we beperkt worden in ons doen en laten. Dit gebeurt zonder dat het merendeel dit überhaupt door heeft of het allemaal wel goed te vinden.
Generaties lang vindt er al indoctrinatie plaats over hoe wij moeten leven en wat onze toekomstperspectieven zijn. Daarbij maakt het in eerste instantie al uit in welk land je geboren wordt en welke kansen dit biedt, als die er al zijn.
Denkt u nu serieus dat de mensen in China zich gelukkig voelen met een social credit systeem en al die censuur? Denkt u dat? In dat geval kan ik u geruststellen, want met de huidige ontwikkelingen gaan we zeer zeker deze kant op. De mensen die nu gniffelend achter hun computer, laptop of smartphone zitten en dit artikel lezen, hebben waarschijnlijk geen enkele moeite genomen om zich in te lezen in de achterliggende materie.
Weest u gerust, ik doe geen moeite om u bewust te maken van de situatie. Het enige advies die ik u van mijn kant wil geven is de volgende en is net zo simpel als die van Ad Broere en een aanvulling daarop.
Om voluit te leven is zelf nadenken noodzakelijk
