(Non-)Fictie: Inleiding: Iemand of Niemand

Iemand! Iemand, wakker worden! Het is al half 7, straks kom je nog te laat op school! Voorzichtig open ik mijn ogen en maak een eerste kennis met de zonnestralen die binnen glippen langs de gordijnen. Zonder er verder over na te denken stap ik uit mijn bed en open de gordijnen. Aaahh, het lijkt een mooie dag te worden, op school na dan. Mijn naam is overigens Iemand, maar dat had je al wel gehoord. Al luister ik ook naar de naam Niemand. Vandaag logeer ik overigens bij opa en oma, maar dat kan morgen wel weer anders zijn. Eigenlijk heb ik geen vaste plek om te wonen en eigenlijk heb ik ook geen familie. Raar? Nee hoor, ik verzin dat namelijk allemaal zelf. Het is maar net wat ik ervan maak. Soms maak ik dingen mee in de echte wereld en soms in de neppe wereld. Ja, ik weet het, dat neppe is een uitspraak van mij. Ik heb geen leeftijd. Het gekke is dat ik soms dingen meemaak uit jullie wereld en dingen uit een andere wereld of zoiets. In jullie wereld noemen ze dat fictief (fantasie) en non-fictie (realistisch). Ik heb geen leeftijd en ben me niet bewust van tijd. Als ik iets meegemaakt heb probeer ik te zoeken naar informatie die kan leiden tot een gebeurtenis bij jullie. Voor zover ik weet ben ik de enige in mijn soort, maar wellicht is dat een fictieve gedachte.