Het zijn bizarre tijden, zo ook voor de vele amateur voetbalclubs die ons land rijk is. Het was vanmorgen, zoals vrijwel ieder weekend, dan ook weer vroeg op om onze jongens te ondersteunen tijdens de wedstrijd. Eenmaal verzameld en onderweg naar de tegenstander dwaalden mijn gedachten af naar het feit dat wij als ouders volgende week niet meer welkom zijn bij de wedstrijden. Bizar, dat zeker!
Vorige week speelden we ook een wedstrijd en werd ik voor het eerst geconfronteerd met de QR code. Met geconfronteerd bedoel ik meer dat er op de deur op een flyer was te lezen dat je met een QR code naar binnen mocht, dat had ik tot dusver nog nergens gelezen. Een aantal ouders hoorde ik tegen elkaar zeggen; ” Je moet hier qr’ en”. Blijkbaar gaat het hier om een nieuw werkwoord! Maar goed, ik en mijn vrouw waren de enigen die buiten bleven! Gelukkig smaakte de zelf meegebrachte koffie opperbest.
Vandaag moesten er volgens het rijschema andere ouders mee. Ouders waar ik eigenlijk ook nog geen kennis mee had gemaakt. Ook bij deze club was op een flyer te lezen dat er op de QR code werd gecontroleerd. De kantine was echter gesloten dus dat ging hier, vandaag in ieder geval, niet op. Gedurende de wedstrijd raakte ik in gesprek met een iemand waar ik nog geen kennis mee had gemaakt. Al vrij snel raakten we in gesprek over de persconferentie en gaf ze hierover haar ongezouten mening. Op de een of andere manier voelt dit altijd weer als een opluchting! We hebben het de gehele wedstrijd gehad over de dingen die nu globaal gezien allemaal spelen en hoe alles met elkaar is verweven. Zij had ook heel goed in de gaten dat dit niet meer gaat over corona, maar dat er hele andere belangen spelen! Zij, haar partner en haar gezin zijn net als ik en mijn gezin niet gevaccineerd en willen daar ook voor uit kunnen komen. Wij kiezen niet voor de tweedeling, dan doet de politiek en media al voor ons.
Al met al een goed en verhelderend gesprek, al verloren we wel de wedstrijd-(.
’s Middags had ik met iemand van Marktplaats afgesproken om iets op te halen. Na te hebben afgerekend raakten we in gesprek en opnieuw ging het over corona. “Je mag hier vrij praten, wij hebben een wappiehuis”, zei de persoon in kwestie. Na mijn vertrek werd ik mij bewust dat ik vandaag kennis had gemaakt met twee personen en dat ze allebei net zo dachten over de situatie als ik en mijn gezin. We zijn met meer dan je denkt!
