Ik geloof dat we hier rondlopen met een bepaald doel. We zijn niet ontstaan uit ‘niets’ of een toevallige gebeurtenis. Maar goed, dat is mijn mening, op basis van gevoel en gedachten. Over het ontstaan van de Aarde en de mens is veel geschreven. Al met al blijft het bij theorieën, die iets suggereren. De honger naar kennis en de daarmee tot uiting komende creativiteit lijkt hierin de sleutel te zijn. Maar waarom laten we deze honger dan stillen door zogenaamde experts? De experts die zijn opgeleid door de instanties en universiteiten waarvan we weten dat ze worden gefinancierd door de overheid en gebaseerd zijn op het corrupte geldstelsel. De afhankelijkheid van docenten is hierop gebaseerd. In de genoten opleiding is men klaargestoomd om de “kennis” over te brengen op volgende generaties, iets wat deel uitmaakt van de oneindige cyclus die gaande is. Maar het is geen “echte of nieuwe kennis”. Het maakt onderdeel uit van een gesloten systeem waarin geen plaats is voor de kritische denker en daarmee de doodsteek voor creativiteit. De kritische denker maakt plaats voor een generatie die niet meer twijfelt aan de bedoelingen van een overheid. Een overheid die afhankelijk is van een geldsysteem. Een geldsysteem waarvoor niet is gekozen, maar men wel afhankelijk van is.
Geloof en religie
De bijbel is ook geschreven ,vertaald en herschreven door mensen. Wie zegt mij dat dit op waarheid is gebaseerd? In een wereld waarin geen enkel middel wordt geschuwd om macht te verkrijgen is dit geen rare vraag zo lijkt me. Misschien zijn delen waar en delen onwaar. Wellicht werkt het net zo als in de wereld die we nu kennen. Een wereld waar zogenaamde “debunkers of factcheckers” betaald worden om aan te tonen of iets wel of niet zo is. Hoezo krom?
Ik geloof dat we hier rondlopen met een bepaald doel. We zijn niet ontstaan uit ‘niets’ of een toevallige gebeurtenis.
HollAIwood
Predictive programming is dagelijkse kost. Zo onschuldig ik vroeger keek naar bijvoorbeeld “Ducktales”, des te kritischer kijk ik nu. Men lijkt er een sport van te hebben gemaakt om tv producties te voorzien van meerdere boodschappen aan de kritische kijker. De neutrale en niets vermoedende kijker ziet dit niet, net zomin ik dit zag toen ik nog kind was.
In de periode voor internet, was de tv de meest gebruikte manier om dergelijke boodschappen door te geven. Met de komst van internet is dat enigszins verandert. De vraag luidt: “waarom neemt men het risico om dergelijke boodschappen” te laten zien? Is dat een vereiste? En waarom worden dergelijke boodschappen niet ter discussie gesteld? Omdat men de schuld kan geven aan een “onbekende” editor die op de loonlijst staat? Met andere woorden, je schiet er niets mee op, men komt er gewoonweg mee weg en men weet dit.
AI
Al sinds de komst van de rekenmachine zijn we steeds minder gemotiveerd om zelf na te denken. We halen steeds meer kennis van internet en steeds minder uit boeken. Oude boeken verdwijnen uit de bibliotheek en daarmee gaat kennis verloren. Door de komst van de smartphone is het lezen van boeken steeds meer een overbodigheid geworden en zijn we van sociale wezens gedegradeerd tot ego’s en individuen, die steeds meer afstand lijken te nemen van zichzelf en van hun ware aard en persoonlijkheid. De introductie van AI wordt door sommige landen, instanties en scholen nu nog gezien als “gevaar”. Ook dit maakt deel uit van het polarisatieprogramma dat als uiteindelijke doel heeft AI te normaliseren en steeds meer de taken van de mens over te nemen, met name het zelf reflecterend vermogen van kritisch denken. Gestuurd door de media struikelen voor -en tegenstanders over elkaar heen. Het uiteindelijke doel is duidelijk.
