In mijn wereld is geen wat jullie noemen oorlog. Het is de kunst om zoveel mogelijk mensen bang te maken en uit de weg te ruimen. Ik verbaas me steeds weer hoe dwaas jullie soort is om telkens weer dezelfde fout(en) te maken. Maar goed een wereld zonder oorlog is voor ons non- fictie, voor jullie soort fictie. Ik zeg “soort”, maar deels maak ik ook deel uit van jullie soort. Gelukkig heb ik de beschikking over gereedschappen die me in staat stellen om me te verplaatsen naar het non -fictieve, naar wat echt is en waar het echt om draait. Dit is iets waar jullie soort ook over kan beschikken, maar een groot deel van jullie soort is dat gedeelte verloren. Verloren door het ontbreken van essentiële kennis door deze bewust van hen te onthouden met als doel: totale controle.
U zult zich afvragen waarom ik niet verder ga waar ik de vorige keer ben geëindigd. De ervaring die ik wilde meemaken was het gewekt worden in jullie wereld. Die ervaring heb ik opgedaan en opgeslagen. En wat betreft opa en oma, die gaan weer door met hun leven, net alsof er nooit iets is gebeurt en ik daar nooit ben geweest.
Afleiding
Bij deze vervang ik het woord ‘soort’ voor ‘mens’, dat voelt wat minder afstandelijk, nietwaar? Ik heb in één van mij eerdere ervaringen in jullie wereld kennis mogen maken met iets wat jullie entertainment noemen. Iets wat schijnbaar nogal belangrijk is. Synoniemen hiervoor zijn bijvoorbeeld afleiding, plezier en vertier. Als ik de algehele situatie bekijk dan zie ik het meer als afleiding. Het leidt namelijk af naar waar het echt om draait, je bewustzijn. In mijn wereld beschikken we over basiskennis die ons in staat stelt om met elkaar te communiceren op een andere manier. Waar we respect voor elkaar hebben en waarin kennis wordt gedeeld. Een wereld waar een ieder gelijk is. Wij hebben ook plezier, dat zeker. Maar op een ander manier.
